ألا بذكر الله تطمئن القلوب

اليوم المائة و الثانى عشر
الا بذكر الله تطمئن القلوب

ساعات كتير الدنيا بتقفل فى وشنا أو بتقابلنا ظروف صعبة شوية و بنبقى محتاجين حد نفضفض معاه، و فى الظروف دى بيبقى الواحد مننا محتاج يتكلم مع أى حد علشان يشيل من اللى عليه شوية و يخفف الحمل من على قلبه، حتي لو مكنتش واثق فى اللى قدامك قد كده، بس المهم إنك بتبقى محتاج تتكلم مع حد و تحس إن حد بيسمعك و مهتم بيك و لو كان مش حيقدر يحل لك المشكلة، بس أن حد بيشاركك ده لوحده كفيل انه يخفف من عليك شوية.

هو مش صح أننا نفضفض مع أى حد، بس ساعات بنبقى مضطرين نعمل كده من كتر الإحساس الوحش و الضغط النفسى اللى عندنا، بس يا ترى كام واحد مننا فكر و هو فى مشكلة انه يتكلم مع ربنا، جربت بجد انك تبقى مهموم و تدخل تتوضا مش علشان تصلى فرض، إنما علشان تقف بين أيدين ربنا و تشتكيله، و تقوله كل اللى عندك، جربت تكون خاشع كفاية و حاسس إنك فعلا بين أيدين امينة، بين أيدين رحيمة، بين أيدين اللى خلقك و عارفك و مستعد يسمعك فى أى وقت، و مش بس كده ده انت بتشتكيله و تدعيله، و بيستجيب لكل اللى انت عايزه فسبحان الله، كل ما بنقرب من ربنا كل ما بيزيد كرم ربنا لينا، و خلى بالك حتى لو ربنا ما استجبش لينا فى دعوة دعيناها و لا حاجة لينا مع أننا بنطلبها بالحاح، فلازم يكون عندنا قناعة أن ربنا عايز لينا الخير دايما و بلاش نستعجل فى الإستجابة، و اعرف ان ممكن يكون ربنا بيرفع أذى كتير عننا، علشان بس صبرنا.

فدايما حاول تخلى إيمانك بربنا كبير، و مهما حصلك، قرب منه كمان و كمان و احكى و اطمن إن ربنا معاك، حواليك و حاميك بعدله، بينادى عليك و مستنيك فى أى وقت بس انت قرب، أكيد إنت جربت تلجأ لبشر قبل كده، منهم اللى يساعدك و منهم اللى خذلك بس ربنا عمره ما حيخذلك و دايما رحيم بيك.

و كل ما تقرب من ربنا كل ما حتحس بأمان اكتر، جرب كده تكون متعصب و أدخل اتوضا و أمسك المصحف و اقرأ فيه بالراحة و استوعب الآيات، بجد شعور تانى و عالم تانى قادر على انه يحولك من شخص عصبى لشخص هادى، فعلا الطمأنينة ربنا بيحطها فى قلوبنا كل ما نقرب منه، فلو انت جربت كل حاجة علشان تحس انك احسن لو مريت بموقف صعب عليك، فجرب بس تقرب من ربنا و تشكيله و حتحس انك فعلا ضيعت وقت كتير فى حاجات كنت بتعملها و الحل قدامك و حواليك طول الوقت.

و ربنا يهدينا جميعا للصالح 

تحياتى
هند مراد