الحب الاول

اليوم الثالث و الخمسون
الحب الاول

فى حياتنا بنقابل ناس و مبنعرفش ننساهم مهما عدى علينا من زمن، بس ساعات كتير ظروف الحياة هى اللى بتبعدنا عن بعض و مبتخليناش نشوف بعض كتير ويمكن نشوف بعض بس صدفة، سواء وافقنا أو رفضنا الحقيقة هى اننا بنبعد عن ناس مش المفروض كنا بعدنا عنهم.

الحب الحقيقى، ده حاجة ممكن متحصلكش كتير أو متحصلكش غير مرة واحدة فى حياتك و بتفضل معلمة و محفورة جوا قلبك، كأنها منحوتة و مهما عدى عليك من ناس و مهما كانوا بيحبوك، عمرك ما حتحس زى حد انت حبيتوا بجد و حبك الاول ده حب ناقى، حب صافى، حب برىء، حاجة كده بتخليك طاير مع الحد اللى انت بتحبه، بتحس بيه لدرجة أنك مبتعرفش تفرق بين نفسك و بينه، يعنى نفسك بتوه جواه و عمرك ما بتعرف تفضل نفسك عليه، و مفيش اى شعور أنانية بينك و بينه، يعنى كلمة أنا بتكون ممسوحة من الذاكرة.

و اكتر حاجة بتفضل من حبك الاول ده لو مكنش فى نهاية طبيعية ليه ، الاماكن، الاغانى، الناس اللى كنتوا بتعرفوها مع بعض، الحاجات اللى بتفضل ذكرى زى صورة، وردة فى كتاب ، هدية حلوة، ضحكة من القلب. 

اصعب حاجة فى الحب الاول ده بجد، هو الفراق، لحظة الفراق دي بتبقى أشبه بالموت، بالموت البطىء، لحظة صعبة على القلب اوى، و لو عديت الفترة دي بيجى بعدها مرحلة عدم النسيان و ده أسوأ من الفراق نفسه لأنك انت بتحارب كل مكان .. كل ذكرى.. كل ناس بينكم... بتحارب نفسك اللى سابتك.. و بتعيش وحيد منكسر و بتحس أن الحياة ملهاش معنى و بتبقى فاصل عن كل العالم، و مش عايز حاجة غير نفسك اللى راحت.

وزى ما كل حاجة فى الدنيا بتعدى، شعورك الوحش بالفراق حيعدى و زى ما كل حاجة بتتنسى، انت كمان حتنسى، اه بيفضل ذكرى  بس حتنسى و حتعدى، بتكون مكسور جواك و مش بتعرف تحب اوى زى اول مرة بس حتحب، المهم فى كل ده، مهما كان حبك لحد ، حب نفسك اكتر، علشان نفسك متهوش معاه و لو حصل حاجة لأى ظرف أو سبب تعرف تلاقي نفسك تانى، و توصلها و مترحش منك.

اعرف انك قوى و اقوى من اى حاجة، حب و عيش بس لو جت لحظة برة عن ايدك و الظروف حكمت انك متكملش، قوم و عيش حياتك و سيب الذكرى للذكرى، و اعرف ان ربنا عمره ما حيكتبلك الا الخير.

تحياتى

هند مراد